Συνήθως οι άνθρωποι δεν επιχειρούν το ξεκίνημα μίας σχέσης έχοντας ως τελικό σκοπό τον χωρισμό. Δηλαδή, δεν ξεκινούν μια σχέση ή έναν γάμο επενδύοντας συναισθήματα αλλά και χρήματα με την πρόθεση να χωρίσουν. Θα λέγαμε μάλιστα ότι κάνουν όνειρα και σχέδια για μια κοινή ευτυχισμένη ζωή. Οι λόγοι στους οποίους θα αναφερθούμε είναι οι πιο κοινοί αλλά σίγουρα δεν είναι οι μόνοι.
• Η έλλειψη ή απώλεια εμπιστοσύνης. Το πιο ισχυρό συστατικό μιας οποιασδήποτε σχέσης και κυρίως της ερωτικής σχέσης είναι η εμπιστοσύνη, δηλαδή το συναίσθημα της ασφάλειας και της προστασίας το οποίο όταν διαταράσσεται δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα ανάμεσα στα δύο μέλη. Ζητήματα κτητικότητας, ζήλειας, συναισθηματικής ή σεξουαλικής απιστίας ή έλλειψη υποστήριξης βρίσκονται κάτω από την ομπρέλα αυτού που ονομάζουμε εμπιστοσύνη. Σε αυτό το σημείο είναι σημαντικό να διαχωρίσουμε ότι η εμπιστοσύνη πρεπει να βασίζεται σε πραγματικά και όχι σε φαντασιακά γεγονότα.
• Οι διαφορετικές προσδοκίες. Η τάση για εξιδανίκευση του συντρόφου είναι ένα πολύ συχνό χαρακτηριστικό που φαίνεται να προβαίνουν οι άνθρωποι στην αρχή μιας σχέσης. Όμως για περισσότερη κατανόηση ας δούμε πρώτα την διαδικασία εκλογής συντρόφου όπως περίπου μας την περιγράφει ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Μ. Γιωσαφάτ.
Η διαδικασία εκλογής συντρόφου όταν είναι εκούσια επηρεάζεται από τέσσερις βασικούς παράγοντες:
Α) Σωματική έλξη. Γνωρίζουμε σήμερα ότι εκτός από την συνολική αισθητική της εμφάνισης υπάρχουν και άλλοι λόγοι που ασυνείδητα παίζουν σημαντικό ρόλο σε αυτό που ονομάζουμε έλξη π.χ. η οσμή, η αφή, ο τύπος της επιδερμίδας, η φωνή κ.α.
Β) Κοινωνικοπολιτικοί παράγοντες : Κοινωνική τάξη-οικονομική τάξη, εθνικότητα, θρησκεία.
Γ) Προσωπικότητα: παράγοντες όπως το μορφωτικό επίπεδο, η κουλτούρα, η ηλικία, η διανοητική ανάπτυξη, τα πιστεύω, οι προτιμήσεις, ο τρόπος συμπεριφοράς και ο χαρακτήρας εν γένει.
Δ) Aσυνείδητοι ψυχολογικοί παράγοντες: παράγοντες που σχετίζονται με την συνειδητή προσπάθεια αναδημιουργίας της ατμόσφαιρας και των σχέσεων που υπήρχαν στην αρχική μας οικογένεια π.χ. .
Όσο πιο ανώριμο και νευρωτικό είναι το άτομο τόσο περισσότερο πιθανό είναι τα χαρακτηριστικά αυτά να παίξουν βασικό ρόλο στην επιλογή συντρόφου, επιλέγοντας έναν αντίστοιχα ανώριμο και νευρωτικό σύντροφο με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός δυσλειτουργικού γάμου.
Κυριαρχούν τα συναισθήματα της φυσικής και σεξουαλικής έλξης και υπάρχουν κοινά ενδιαφέροντα. Στη συνέχεια, με τις απαιτήσεις της καθημερινότητας αρχίζουν να εμφανίζονται εντονότερα οι διαφορές και οι διαφορετικές προτεραιότητες π.χ. για κάποιους η οικογένεια και η συντροφική σχέση είναι το σημαντικότερο πράγμα ενώ για άλλους η εργασιακή άνοδος φαίνεται να είσαι ψηλά στον πήχη των προτεραιοτήτων. Όταν λοιπόν υποχωρεί, όπως άλλωστε είναι φυσικό, το ερωτικό συναίσθημα, συνειδητοποιούμε ότι υπάρχουν τελικά κάποια χαρακτηριστικά του συντρόφου μας με την οποία δεν μπορέσαμε να συνθηκολογήσουμε ή να συνδεθούμε.
Αυτά αναπαράγονται και διογκώνονται με έναν ιδιαίτερα επώδυνο τρόπο ώστε και ο χωρισμός μοιάζει μονόδρομος.
Ένας επιπλέον λόγος που συνακολουθεί του παραπάνω είναι φυσικά η επικοινωνία. Το ζευγάρι έχει έναν δυσλειτουργικό πλέον κώδικα επικοινωνίας, πολύ διαφορετικό από αυτόν που είχε στη σχέση. Σε αυτόν προστίθεται η περιφρόνηση, η αρνητική κριτική, ο απαξιωτικός τρόπος (μειώνοντας τις αξίες και τις επιλογές, τις επιθυμίες ή το συστημα αξιών του άλλου). Το ζευγάρι επικοινωνεί πλέον σε μια εντελώς διαφορετική βάση με μια πληγωτική διάθεση . Ο ένας απαντά στον άλλον με αρνητική προθεση και συντομα δημιουργεί και αναπαράγει ένα μοτίβο από το οποίο δυσκολεύεται να βγει μιας και κανένας από τα δυο μέλη δεν προτίθεται να παραιτηθεί από την «μάχη». Και τα δύο μέλη νιώθουν ότι η οπτική τους δεν λαμβάνονται υπόψη και δεν γίνεται σεβαστή από τον άλλον.
Αυτοί είναι μόνο κάποιοι(αλλά ίσως οι πυλώνες) από τους βασικούς λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι χωρίζουν. Τα περισσότερα διαζύγια είναι δύσκολα γι’αυτό και είναι σημαντικό να υπάρχει σκέψη οργάνωση και δράση ώστε να επιτευχθεί όσο το δυνατόν ομαλότερα γίνετα, κυρίως στις περιπτώσεις όπου υπάρχουν παιδιά. Μην ξεχνάτε ότι ένα ζευγάρι μπορεί να επιλέξει να τερματίσει την συντροφική σχέση αλλά οφείλει να συνεχίσει την καλή γονεϊκή συνεργασία.